درباره ی فیلم هایی که دوست دارم

روز جمعه میخواستیم ساعت شش بعد از ظهر بریم سینما فلسطین فیلم چراغی در مه را ببینیم . این فیلم در جشنواره ی کودک و نوجوان حضور داشت اما چه ربطی به کودک و نوجوان داشتو فقط خدا می دونه . بالاخره به هر ترتیبی که بو د رسیدیم . این فیلم اولین ساخته ی بلند پناه برخدا رضایی فیلمساز جوان شازندی است که بنده به شخصه با خودش و فیلماش خیلی حال میکنم البته نه فقط به دلیل اینکه داداشش از دوستان نزدیکمه بلکه این فیلمساز قبل ازاینکه یک فیلمسازفیلم ساز خوب باشه یک عکاس خوبه ، به همین دلیل تاثیر عکاسی را در قاب های فیلمهای او می توانید ببینید . فیلم چراغی در مه ریتم کندی داره واین شاید مخاطبینی که دوست دارند فیلم اکشن ببینن اذیت کنه اما ازلحاض ساختار و زیبایی شناسی فوق العاده است . مخصوصا سکانس (امامزاده ) اون که منو به شخصه دیوونه کرد و حسابی به وجدم آورد . این فیلم به نظر بنده یک فیلم فوق العاده است وبه همه ی دوستانی که زیبایی را دوست دارند پیشنهاد می کنم اگه این فیلم را گیر آوردند حتما ببینند .